علوفه گندمی (تازه)

مزایای تغذیه ای :

 ارزش غذایی علوفه بسته به  گونه های موجود  در علفزار ، موقعیت ؛ آب و هوا ، زمان سال ،  میزان زمان کود دهی  متغیر است . میزان پروتئین خام  در مراتعی که  کوددهی شده اند از 4 تا 30 درصد  متغیر بوده  و میزان الیاف  خام بین 20تا45 در صد در نمونه های خیلی بالغ  است.

 در اوایل فصل رشد ، میزان رطوبت ،اسیدهای آلی  و پروتئین آن بالا بوده ، در حالیکه  میزان کربوهیدرات ها  و لیگنین در علف پایین است.  این وضعیت باعث  می شود گیاهان  فوق  تا حد زیادی  قابل هضم باشند . همزمان با بلوغ گیاه ، میزان محصول علوفه ،کربوهیدرات های  ساختمانی  و لیگین  افزایش یافته ، در حالی که میزان  انرژی  و پروتئین کاهش می یابد.

 بطور کلی  میزان رطوبت می تواند  بسیار متغیر باشد . میزان رطوبت در مراحل اولیه  رشد، حداکثر بوده(85-80%) و در هنگام دانه دهی گیاه  به کمترین میزان خود خواهد رسید .همچنین، شرایط آب و هوایی  به میزان  زیادی  میزان رطوبت گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد.

میزان کربوهیدرات های محلول  بین 30-4 درصد بوده که بالاترین آن  در واریته هایی نظیر علف چاودار ایتالیایی (Italian ryegrass)مشاهده میگردد . میزان سلولز و همی سلولز به ترتیب بین 20-30 درصد  و 30-10 درصد از ماده خشک متغیر  است . میزان لیگنین همزمان با بلوغ گیاه افزایش  می یابد  که این امر  قابلیت هضم مواد را در شکمبه تحت تاثیر  قرار می دهد.

 همزمان با بلوغ گیاه ، میزان پروتئین کاهش یافته ،اما ساختار اسید آمینه ای آن تغییر زیادی نمی کند سطوح قابل قبولی  از آرژنین،اسید گلوتامیک و لیزین  در این محصولات  وجود دارد .  همزمان با بلوغ  گیاه میزان  ترکیبات  ازته غیر پروتئینی (NPN) و سطح نیتروژن  گیاه کاهش مییابد ،اما در صورت مناسب بودن شرایط  محیطی برای رشد گیاه ، میزان ازته غیر پروتئینی  و ازت گیاه  افزایش  پیدا میکند.اصولا میزان چربی در علف ها نسبتا کم بوده و معمولا حدود 4% ( از ماده خشک ) است  و بیشتر از اسید های  چرب  غیر اشباع تشکیل  می شود .  میزان مواد معدنی  و ویتامین ها  بسته به نوع خاک ،  مرحله رشد  و عملیات کوددهی  متغیرند . علف ها از نظر  کاروتن ( پیش ساز  ویتامین A)  غنی هستند.

خوش خوراکی :

خوب

 محدودیت های مصرف ( عوامل ضد تغذیه ای ) :

 تراکم گله در واحد سطح ،  ارتفاع و تراکم علفزار ،  میزان استفاده از خوراکی های جایگزین ،  عدم تعادل مواد معدنی  کم نیاز و  میزان بالای مولیبدن  در برخی از مراتع  مسایلی  هستند که باید  مورد توجه قرار  گیرند.  اگر حیوان از علف  کشت شده در خاک  حاوی مولیبدن  زیاد تغذیه نماید  دچار مسمومیت مولیبدنی (teart) خواهد شد .

 در صورت استفاده از این مواد  در اواخر فصل چرا ، ممکن است انرژی کافی برای حیوانات  با عملکرد  بالا وبخصوص  گاو های شیری  تامین نگردد و لذا باید  در تغذیه  این نوع  گاو ها  به ایننکته توجه کرد.