ویتامین اسید پانتوتنیک

کمبود و مسمومیت  اسید پانتوتنیک

ضایعات اصلی  ناشی از کمبود اسید پانتوتنیک در حیوانات آزمایشگاهی ، سیستم عصبی ،  بخش قشری غده فوق کلیه  و پوست را در بر می گیرند . کمبود آن ممکن است سبب کاهش  تولید تخم مرغ  شود .، هر چند  که معمولا کاهش  قدرت  جوجه در آوری  قبل از این اتفاق  گزارش  شده است . جنین مرغ هایی  که دارای کمبود پانتوتنات هستند ، خونریزی های  زیر پوستی  و آدم شدید داشته  و بیشترین مرگ  و میر طی مراحل آخر انکوباسیون دیده می شوند .

 در جوجه اولین علایم ، کاهش  رشد و مصرف  خوراک ، رشد کم پرها  با حالتی  نا منظم  و شکننده و بلافاصله  به دنبال  آن بروز آماس جلدی می باشند . معمولا اطراف نوک  و نواحی پائین  آن به شدت  آسیب دیده  و این وضعیت در پاها نیز مشاهده می شود . در موارد حاد ، پوست پاها شاخی شده و زواید  زگیل مانندی در بالشتک یا بوجود می آیند . مشکلات یا اغلب منجر به عفونت های باکتریایی می شوند.

هنگام کمبود ، غلظت اسید پانتوتنیک کبد کاهش یافته ، کبد تحلیل رفته و تغییر رنگ آن از زرد کم رنگ تا تیره مشاهده می شود . غشای میلین فیبرهای عصبی نخاع از بین می رود . جوجه هایی که با کمبود اسید پانتوتنیک مواجه هستند ، تحلیل سلول های لنفاوی در غده بورسا و تیموس ، همراه با کاهش لنفوسیت ها در طحال را نشان می دهد .

وضعیت پا و پر درآوری ضعیف در جوجه ها به سختی از کمبود بیوتین قابل تشخیص است . برخلاف کمبود بیوتین که اساساً بالشتک پا را تحت تاثیر قرار داده و معمولاَ بسیار شدیدتر از کمبود اسید پانتونتیک است ، در کمبود اسید پانتواینک ، آماس جلدی ابتدا در انگشتان دیده می شود . اردک علایم مشاهده شده در مرغ و بوقلمون به جز کاهش رشد را نشان نمی دهد . هر چند که مرگ و میر در اردک می تواند بسیار بالا باشد . پانتوتنات به میزان2000 میلی گرم در کیلوگرم سمی بوده و کاهش سرعت رشد به همراه آسیب کبدی دیده می شود .