گرمازدگی

توضیحات

بازدید: 7944

دمای طبیعی بدن ماکیان حدود 41 درجه سانتیگراد است . پرندگان بغیر از چند هفته اول پرورش معمولاً در دمای 25-20 درجه سانتیگراد در سالنهای پرورشی نگهداری می شوند و در این دما بهترین فعالیتهای فیزیولوژیک بدن انجام می شود . افزایش دما را استرس گرما می نامند که اثرات نامطلوبی بر وضعیت پرنده دارد چرا که پرندگان برخلاف انسانها فاقد غدد عرق روی پوست خود هستند لذا نمی توانند در دمای بالا از طریق تغریق خود را خنک کنند و تنها راه خنک کردنشان تنفس سریع و له له زدن است . در این حالت مرغها بالهای خود را باز کرده و مرتب با دهان باز تنفس می کنند .

اشتهاء در این پرندگان معمولاً قطع شده و با بسیار کم می شود و در پی آن میزان تولید کاهش می یابد . مرغان چاق و مرغانی که در قفس نگهداری می شوند نسبت به بقیه در برابر استرس گرمایی آسیب پذیرند . در نهایت پرندگان در برابر گرما دوام نیاورده و بی حال به حالت اغماء می روند و آب بدن به شدت کاهش پیدا کرده و آلکااوز تنفسی رخ می دهد و در نهایت پرنده تلف می شود .

از آنجائیکه پرندگان گرمازده توانایی دفع تخم را از دست می دهند در کالبدگشایی مرغان تخمگذار گرمازده معمولاً تخم مرغ به شکل کامل یا ناقص در مجرای تخم بر پرنده وجود دارد کم آّی و خشکی لاشه و گاهی کبودی و گختگی عضله سینه ممکن است دیده شود .

برای کنترل بیماری کارهای زیادی را باید انجام دهید که عبارتند از : در اختیار گذاشتن آب خنک ، کاهش تراکم سالن ، نصب عایق حرارتی در دیوارها و سقف سالن و چنانچه رطوبت سالن کم است می توانید مرغها و خروسها را با آب سرد اسپری کنید .