اتیولوژی :
این میکروب از برخی پرندگان جدا شده است و می تواند ماکیان و بویژه بوقلمونها را مبتلا کند . مایکوپلاسما آیووا براساس ویژگیهای سرم شناختی به 6 تحت گونه تقسیم می شود با نامهای R,Q,N,K,J,I . این میکروب برخلاف سایر مایکوپلاسماها در محیط خارج دوام بیشتری دارد . این میکروب در بوقلمونها باعث کاهش جوجه درآوری شده و می تواند سیستم ایمنی جوجه بوقلمونها را بشدت ضعیف کند . این میکروب از راه عمودی قابل انتقال است و علاوه بر آن بعلت حضور در اسپرم براحتی در هنگام جفت گیری قابل انتقال است .
علایم بیماری :
این بیماری نمی تواند در بوقلمونهای بالغ علایم بالینی مشخصی را ایجاد نماید ولی در جوجه بوقلمونها باعث کندی رشد ، ضعف عمومی و کم پشت شدن و بدخالتی فرم پرها شود . از آنجائیکه باعث تضعیف سیستم ایمنی جوجه بوقلمونها می شود چنانچه بصورت حاد ایجاد بیماری کند یا همراه با عفونتهای دیگر باشد می تواند تلفات زیادی را ایجاد نماید .
تشخیص :
بهترین روش جداسازی میکروب است که بهتر است از کلوآک پرنده یا از منی پرنده نر ، نمونه برداری شود . از آنجائیکه این مایکوپلاسما نمی تواند گلبولهای قرمز خون را آگلوتینه کند لذا عملاً آزمایشات آگلوتیناسیون و تستهای سرولوژیک نیم توانند برای تشخیص این میکروب کمک کننده باشند.
پیشگیری و درمان :
کنترل این بیماری مشابه روشهای توصیه شده علیه مایکروپلاسما مله آگریدیس می باشد ولی برای درمان می توان از تیامولین ، انروفلوکسازین و دانوفلوکسازین استفاده کرد .