این بیماری پروتوزوآهای انگلی ایجاد می شود که جزء پلاسمادیومها هستند و توسط حشرات منتقل می شوند . این تک یاخته ها انتشار جهانی دارند . عامل بیماری لکوسیتوزوئونوز در گونه های مختلف پرندگان متفاوت است . مثلاَ عامل بیماری فوق در ماکیان لکوسیتوزون کائولری و در بوقلمون لکوسیتوزون اسمیتی و در پرندگان آبزی لکوسیتوزون سیموندی می باشد .
سیر تکاملی انگل :
همانطور که گفته شد حشرات عامل انتقال این پروتوزوآها می باشند ، به این ترتیب که حشره ناقابل با گزیدن حیوان میزبان و مکش خون آۀود می تواند این انگل را به پرنده سالم منتقل مي كند . مگس سيموليده ناقل لکوسیتوزوئونوز در بوقلمون ها و پرندگان آبزي است و پشه كوليكوئيد ناقل لکوسیتوزون كائولري در ماكيان است .
اين تك ياخته انگل داراي توليد مثل جنسي و غير جنسي است بطوريكه در خون داراي توليد مثل جنسي (گامتوني) و در احشاء پرندگان ميزبان تقسيم غير جنسي دارد .
بيماري زايي :
ايين انگل باعث بي حالي ، ضعف و آنمي در پرنده گشته و حتي مي تواند موجب مرگ پرنده شود.
تشخيص :
براي تشخيص اين پروتوزوا مشاهده گامتهاي موجود در خون پرنده زير ميكروسكوپ بعد از رنگ آميزي مورد نياز است .
كنترل و درمان :
بهترين پيشگيري مبارزه با حشرات ناقابل است . ولي در صورت مواجهه با بيماري ، پرندگان بيمار با تجويز دوز پيشنهادي داروهاي كلوپيدول و سولفاناميد به اضافه پريميتامين توسط دامپزشك درمان پذيرند .