مزایای تغذیه ای :
نسبت به گندم و جو از انرژی کمتری برخوردار بوده ، اما میزان چربی غیر اشباع آن بیشتر است. یولاف دارای میزان الیاف بالایی بوده ، لذا استفاده از آن در جیره غذایی نشخوارکنندگان در مقایسه با غیرنشخوارکنندگان معمول تر است. مقدار اسید آمینه های لیزین ، متیونین ، و هیستیدین آن کم است . مصرف یولاف در نشخوارکنندگان ممکن است منجر به کاهش چربی شیر تولیدی شده ، اما از طرف دیگر می توان باعث بهبود کیفیت چربی لاشه شود. در مقایسه با سایر غلات، برای تغذیه حیوانات جوان از کیفیت کمتری برخوردار است . و در صورت استفاده در جیره به مقدار زیاد باعث کاهش رشد این حیوانات می شود .یولاف بدلیل داشتن الیاف زیاد می تواند برای اسبها یک غله مطلوب محسوب می شود . میزان چربی آن نسبت به سایر غلات بالا بوده (حدود 64%) و غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع حاوی چندین پیوند دوگانه است. اغلب از نوع غلتک زده آن در جیره های با ذرات درشت استفاده می شود.
خوش خوراکی :
این محصولات خیلی خوش خوراک هستند.
محدودیت های مصرف ( عوامل ضد تغذیه ای ) :
میزان اسید فیتیک( Phytic acid) آن بالا بوده و این امر باعث ترکیب فسفر و کاهش قابلیت استفاده و یا هضم فسفر جیره می گردد. میزان اسید گلوتامیک در پروتئین آن بالا است . چربی موجود در آن از نوع غیر اشباع بوده و لذا باعث نرم شدن چربی لاشه می شود.