یولاف

مزایای تغذیه ای :

 نسبت به گندم  و جو از انرژی کمتری برخوردار  بوده ، اما میزان چربی غیر اشباع آن بیشتر است. یولاف  دارای  میزان الیاف بالایی  بوده ، لذا استفاده از آن  در جیره  غذایی  نشخوارکنندگان در مقایسه با  غیرنشخوارکنندگان  معمول تر  است.  مقدار اسید آمینه های  لیزین ، متیونین ،  و هیستیدین آن کم است .  مصرف یولاف  در نشخوارکنندگان  ممکن است  منجر به  کاهش  چربی  شیر تولیدی  شده ،  اما از طرف  دیگر می توان  باعث  بهبود کیفیت  چربی لاشه شود.  در مقایسه  با سایر غلات، برای تغذیه حیوانات  جوان از کیفیت کمتری برخوردار  است .  و در صورت استفاده در جیره به مقدار  زیاد باعث کاهش رشد  این حیوانات  می شود .یولاف بدلیل  داشتن الیاف زیاد  می تواند  برای اسبها یک غله مطلوب محسوب  می شود . میزان چربی آن نسبت به سایر غلات بالا بوده (حدود 64%) و غنی  از اسیدهای چرب غیر اشباع حاوی چندین پیوند دوگانه است. اغلب از نوع غلتک زده آن در  جیره های  با ذرات درشت استفاده می شود.

 خوش خوراکی :

 این محصولات خیلی خوش خوراک هستند.

محدودیت های مصرف ( عوامل ضد تغذیه ای ) :

میزان اسید فیتیک( Phytic acid)  آن بالا  بوده  و این امر باعث ترکیب فسفر  و کاهش قابلیت استفاده و  یا هضم  فسفر جیره  می گردد.  میزان اسید گلوتامیک در پروتئین  آن بالا  است . چربی موجود در آن از نوع غیر اشباع بوده  و لذا باعث نرم شدن  چربی لاشه می شود.