کمبود و مسمومیت کولین
علاوه بر کاهش رشد کولین در طیور باعث بروز پروسیس ابتدا به صورت خونریزی و تورم جزئی در مفاصل پا ظاهر می شود . سپس مفصل درشت نی و کف پا به دلیل پیچیدگی کف پا ، به وضوح پهن می شود . کف پا به پیچیدگی ادامه می دهد ، به طوری که کاملا خم می شود و از امتداد درشت نی خارج می گردد . در چنین حالتی ، پا تحمل وزن بدن را ندارد ، مفصل آشیل از محل خود خارج می شود . پروسیس ، علامت مشخصه کمبود نیست ، زیرا این عارضه با کمبود مواد مغذی دیگری نیزایجاد می شود . دریلو و بالناوه (1980) پروسیس را همچون آسیب های وارده به کلیه در جوجه های گوشتی فاقد کولین توصیف کردند . کلیه متورم بوده و خونریزی جزئی داشته و یا اندازه ی آنها طبیعی ولی خونریزی بسیار بیشتر بوده . هر گرم تخم مرغ خشک حدود 12 تا 13 میلی گرم کولین دارد . مقدار کولین هر تخم مرغ حدود 170 میلی گرم است ، که بیشتر آن به صورت فسفولیپد است . بنابر این برای تولید یک تخم مرغ زیادی کولین لازم است . با وجود این امر ، بعضی از محققان قادر نبوده با تغذیه جیره فاقد کولین و در مدتی طولانی ، کمبود کولین را در مرغان تخمگذار بوجود آورند . با تغذیه جیره فاقد کولین و در مدتی طولانی تغییری در مقدار کولین تخم مرغ حاصل نمی شود . آنان معتقد بودند که مرغان تخم گذار قادرند مقدار قابل تو جهی کولین بسازند .
مطالعات دیگر نشان می دهد که مقدار کولین مورد نیاز مرغان تخمگذار ، به مقدار کولین جیره نیمچه های در حال رشد بستگی دارد . نیمچه هایی که تا سن هشت هفتگی غذای فاقد کولین مصرف می کنند ، قادرند کولین مورد نیاز را جهت تخمگذاری مطلوب بسازند . مرغ هایی که در دوره پرورش مکمل کولین دریافت می کنند ، در دوره تخمگذاری نیز برای تولیدی مطلوب و همچنین حفظ مقدار چربی کبد در حداقل ممکن ، احتیاج به مکمل کولین دارند . علایم کمبود در این مرغ ها ، کاهش میزان تخمگذاری و افزایش چربی در کبد است. حتی در چنین شرایطی نیز مقدار کولین تخم مر غ تحت تاثیر کمبود کولین جیره نخواهد بود .
ایجاد علائم کمبود در سایر حیوانات مشگل تر از مرغ است . اگر جیره موش صحرایی از لحاظ مقدار متیونین غنی باشد به طوری که بنیان متیل جهت کولین سازی را تامین کند ، نیازی به منبع کولین ندارد . همین طور ،اگر متیونین جیره ی خوک های جوان کافی باشد ، نیازی به مکمل کولین ندارد . به هر حال به نظر می رسد که خوکچه هندی بیشتر شبیه جوجه هاست . به طوری که در جیره های پر متیونین ، کمبود کولین در حیوان به آسانی ایجاد می شود . در موش برای ایجاد کمبود کولین باید پروتئین و متیونین جیره کم باشد . در چنین شرایطی ، چربی کبد موش افزایش می یابد و ضایعاتی در کلیه دیده می شود . ترکیباتی مثل کولین ، متیونین ، و بتائین ، که از بروز کبد چرب جلوگیری می کنند . ترکیبات لیپوتروپ نام دارند . عواملی که در ساخته شدن و انتقال بنیان متیل دخالت دارد ، بر کمبود کولین نیز موثرند . بنابراین در موش صحرایی ، برای تحقق در مورد کمبود کولین ، ویتامین از جیره حذف می شود تا ساخت گروهای متیل را کاهش دهد و اذا فراهمی گروهای متیل برای کولین سازی کاهش یابد . کمبود اسیدفولیک باعث تشدید کمبود کولین می شود زیرا انتقال عامل متیل تحت تاثیر قرار می گیرد . پرندگان به سطوح بالای کولین مقاوم هستند زیرا 20تا 30 هزار میلی گرم در کیلوگرم جیره جهت ایجاد مسمومیت لازم بوده و علایم ان کاهش تعداد گلبول های قرمز می باشد . گزارش شده است که سطوح بالای پیریدوکسین این مسمومیت را کاهش می دهد .