تورم روده خونین بوقلمون یا THE

بیماریزایی :

تورم روده خونین بوقلمون یا آنتریت هموراژیک بوقلمون توسط آدنوویروسها ایجتد می شود و دارای پادگنهای مشابهی با آدنوویرسهای ماکیان است . عواملی مثل استرس ، تراکم بالا ، جیره نامناسب غذایی و از همه مهمتر سرما می تواند عوامل مستعد کننده بروز این بیماری باشند . جوجه بوقلمونها تا قبل از یک ماهگی بعلت وجود پادتنهای مادری در برابر این بیماری مقاومترند. این ویروس از راه مدفوع دفع شده و چنانچه گله ای را در گیر کند تلفات قابل ملاحظه ای حتی تا 50 درصد هم می تواند ایجاد کند .

در موارد حاد ظرف چند روز (حدود یک هفته) مرگ های ناگهانی در گله رخ می دهد . در این بیماری پرهای ناحیه دمی معمولاً آلوده ، کثیف و پرخون لست و لاشه پرنده معمولاً رنگ پریده و کم خون می باشد .

در حالت تحت حاد این بیماری بوقلمون آلوده علایم کزکردگی و بی حالی را نشان داده و دچار اسهال می ود و در فرم مزمن بوقلمون آلوده کز کرده و بی حال است و تمایلی به تحرک ندارد و اغلب روی مفاصل خرگوشی خود می نشیند و ظاهری کثیف دارد خصوصاً اگر سفید باشد و مدفوع پرنده سیاه و به حالت قیر مانند است . در هر حال پرنده در موارد مزمن امکان بقاء بیشتری دارد . همچنین آدنوویروسها تضعیف کننده سیستم ایمنی بوقلمون هستند ، لذا پرنده را مستعد عفونتهای کلی باسیلوزی کی نمایند .

در کالبدگشایی روده پرندگان مبتلا ، خون و موکوس فراوانی در آن مشاهده می شود . بسته به شرت بیماری جراحات ممکن است از دوازدهه تا سکوم (روده کور) هم رویت شود .

تشخیص :

با استفاده از کالبدگشایی و بروز مرگ و میر می توان تا حد زیادی به این بیماری مشکوک شد اما برای تشخیص قطعی واکنش ژل دیفوژن برای پی بردن به وجود ویروس یا پادگن آن به کار می رود . گرچه مشاهده گنجیدگیهای درون هسته در طحال یا روده پرنده آلوده بیماری را تائید می کند .

پیشگیری و کنترل :

این بیماری مانند اکثر بیماریهای ویروسی درما ن خاصی ندارد . اجرای مدیریت صحیح در پرورش گله ، حذف عوامل مستعد کننده و فراهم کردن محیطی گرم و خشک و با تهویه مناسب می تواند تا حد قابل قبولی کمک کننده باشد . تجویز ویتامین و الکترولیت نیز می تواند مفید باشد.