ویتامین پیریدوکسین B6

کمبود و مسموم  پریدوکسین

بیماری های معمول در کمبود ویتامین  ،  کاش  وزن ، آماس جلدی ، تشنج و کم خونی  می باشد . از آنجایی که نقش اصلی این ویتامین  در سوخت و ساز  پروتئین هاست ،  کمبود آن سبب کاهش ابقای  ازت می شود . پروتئین جیره  به خوبی مصرف  نشده  و بنابر این دفع ازت افزایش  می یابد . کمبود آن سبب افزایش  چشمگیر  سطوح آهن و افت مس سرم شده  و به نظر  می رسد  که استفاده  از آهن  به میزان قابل توجهی کاهش می یابد .

عقیده بر این است که کم خونی  حاصله  ، نتیجه اختلال  در سنتز پروتوپورفیرین است . کم خونی اغلب  در اردک ها مشاهده  شده و به  ندرت در مرغ  و بوقلمون دیده می شود . بلالوک و  تاکستون  (1984)افزایش گلبول های قرمز خونی میکروسیتیک را در جوجه های با کمبود  نشان دادند . تعداد سلول های قرمز گوچکتر  خونافزایش می یابد . کم خونی کلاسیک رخ نداد ، د رحالی که بدلیل  کاهش استحکام غشای گلبول های قرمز  در طول زمان ، این حالت بوجود  می آید .

 جوجه جوان هنگام راه رفتن  حرکات عصبی در پا  را نشان داده  و اغلب  تشنج های متناوب  منجر به  مرگ می گردد . هنگام این تشنج ها ، جوجه بی اراده  راه رفته ، بال ها آویزان بوده  و حرکات نامنظمی دارد . این علائم به وسیله شدت  بیشتر فعالیت ها  هنگام  حمله عصبی  که نتیجه کمبود پیریدین  بوده و سبب خستگی  مفرط و مرگ می شود . از نشانه های انسفالومالاشیا  قابل تشخیص است .  فرسایش مشخص سنگدان  در جوجه های فاقد  ویتامین  گزارش شده است ( داقیر  و حداد 1981) . این فرسایش سنگدان بوسیله  اضافه کردن 1 درصد اسید تائورکولیک به جیره برطرف شد  و منجر به این نظریه شد ، که پیریدوکسین در ساخت تائورین دخالت داشته   و برای سلامت  سنگدان مهم است .

با کمبود پیریدوکسین ، ماس  و همکاران (1994) نشان دادند که بلوغ کلاژن ناقص بوده و بنابر این این ویتامین برای یکپارچگی  ماتریکس  بافت پیوندی ضروری است  . کمبود  مزمن یا  حاشیه ای می تواند منجر به پروسیس شود . که معمولا یکی از پاها فلج شده و یک یا هر دو  انگشت  میانی در اولین مفصل  به سمت داخل برمی گردند (گریس  و اکات 1972) .

 در پرندگان بالغ کمبود پیریدوکسین  باعث کاهش  اشتها شده  که این خود  منجر به کاهش  تولید تخم مرغ  و کاهش قدرت  جوجه درآوری  می شود .  کمبود شدید می تواند  سبب تحلیل  سریع تخمدان ، اویدوکت  ، تاج  و غبغب  و بیضه ها   در جوجه  خروس ها  شود .  مصرف خوراک در مرغ  و خروس ها دچار  کمبود   ، شدیدا  کاهش یافته ، اما دلیل اثرات  بارز کمبود  ویتامین  در رشد  جنسی لاغری  نیست .  هر چند مقداری  پرریزی  در مرغ ها  مشاهده  می شود ،  ولی جدی نبوده و مرغ  در ظرف 2 هفته پس از فراهم کردن سطح طبیعی پیریدوکسین  جیره به تولید طبیعی تخم مرغ  باز می گردد  ( ویس 1976) .

 

مسمومیت پیریدوکسین  موجب عدم تعدل  شدید ، ضعف ماهیچه ای  و عدم پاسخ عصبی  در سطوح نزدیک 1000 برابر احتیاج می شود .  مشاهده شده که سطوح متوسط پیریدوکسین (20 تا 50 برابر احتیاج ) سوخت و ساز  ترکیبات گزنوبیورتیک نظیر کلرآمفنیکل  را مختل می کن ( عاطف  و همکاران 1993) این  مقدار پیریدوکسین اثرات منفی برخی  از آمین های بیوژیک نظیر اسپرمیدین  را کاهش می دهد .