مزایای تغذیه ای :
از نظر ترکیب شیمیایی اغلب مشابه لوبیای مزرعه ای (Field beans) در نظر گرفته می شوند. اما میزان پروتئین آنها کمتر است ( 26%). در صورت استفاده در جیره دام و طیور می توانند به عنوان جایگزین سویا و سایر منابع پروتئین مورد استفاده قرار گیرند. اما بایستی توجه داشت که میزان انرژی آنها اندکی کمتر است . همچنین نخود ها از قند و نشاسته بالایی برخوردار ند که همین امر آنها را برای استفاده در جیره نشخوارکنندگان جذاب می نماید . میزان اسید آمینه های متیونین ، سیستئین و تریپتوفان تجزیه آنها کم است . اگر در حین فرآوری به مدت طولانی حرارت داده شوند میزان پروتئین غیر قابل تجزیه آنها افزایش پیدا می کند . چربی موجود در این محصولات بیشتر بصورت غیر اشباع است. نخود ها حاوی مقادیر مطلوبی از ویتامین های گروه B هستند و تقریبا 15% از نشاسته موجود در آنها در شکمبه نشخوارکنندگان تخمیر نمی گردد.
خوش خوراکی :
خوش خوراکی آن متوسط بوده ، اما جهت استفاده در جیره های خوک و طیور ، خوش خوراکی می تواند عامل محدودکننده باشد .
محدودیت های مصرف ( عوامل ضد تغذیه ای ) :
باز دارنده های تریپسین و یا فیتوهماگلوتینین ها (لیکتین ها و غیره ) ممکن است در این محصولات وجود داشته باشند . گاهی اوقات نیز در پوسته دانه ها ، تانن ها دیده می شوند . با حرارت دادن اغلب عوامل ضد تغذیه ای تجزیه می گردند و تا حدودی مقدار آنها کاهش می یابد . میزان عوامل ضد تغذیه ای در واریته های جدید بطور قابل ملاحضه ای کاهش یافته است. این محصولات ملین بوده و می توانند باعث اسهال شوند.