بررسی اسید آمینه های مصنوعی

در حال حاضر  متیونین و لایزین مصنوعی در جیره مرغ به طور گسترده استفاده می شود.به موازات کاهش قیمت ترئونین و تریپتوفان مصنوعی،مصرف آن ها در جیره ها افزایش می یابد.در اغلب موارد استفاده از اسیدهای آمینه مصنوعی یک تصمیم گیری  اقتصادی است و قیمت حاشیه ای آنها تابع قیمت کنجاله سویا است که بعنوان منبع تأمین پروتئین و اسیدهای آمینه جیره طیور در سطح عالم بکار می رود.لایزین اغلب به صورت لایزین هیدروکلراید مصرف می شود و لذا فراورده مصرفی دارای فعالیت 79 درصد لایزین در مقیاس  وزنی است.در آمریکای شمالی،لایزین یک متاع جایگزین است و استفاده از آن  مستقیما"تابع دیگر مواد خوراکی جیره است.به طور کلی وقتی قیمت کنجاله سویا بالا رفته و یا قیمت ذرت کاهش یابد،مصرف لایزین افزایش نشان می دهد.در اروپا قیمت مواد اولیه مورد استفاده در تغذیه طیور در مقایسه با ایالات متحده گران تر است و لذا کمتر به صورت متاع  جایگزین به آن توجه شده و غالبا"به عنوان ابزاری برای افزایش عملکرد جوجه ها تلقی می گردد.

تریپتوفان در اغلب موارد در جیره مصرفی طیور،یک اسید آمینه محدود کننده نیست.مصرف تریپتوفان مصنوعی عمدتا"در صنعت پرورش خوک است.به موازات کاهش سطح پروتئین جیره،این اسید آمینه به شکل محدود کننده در می آید.

با این همه مصرف آن در حال حاضر کارایی چندانی ندارد و دلیل آن عمدتا"پیچیدگی تجزیه شیمیایی آن در مواد خوراکی است.ارزیابی مقدار تریپتوفان موجود در  مواد خوراکی مشکل تر از سایر اسیدهای آمینه است.مقدار این اسید آمینه بخصوص زمانی باید مورد تجدید نظر و  و دقت قرار گیرد که مقدار قابل توجهی پودر گوشت و پودر مرغ در جیره بکار می رود.

متیونین به اشکال مختلفی در دسترس بازار و کارخانجات دان سازی است.یکی از اشکال عمده تأمین متونین،شکل آنالوگ آن است.در سال های دهه 1940 برای اولین بار دی ال متیونین به صورت  پودری به بازار روانه شد و در دهه بعد  شرکت دیگری نمک کلسیمی آنالوگ متیونین را به بازار عرضه کرد.از آن زمان تاکنون بازار هر دو نوع مکمل  متیونین،در هر دو شکل پودری و مایع آن گرم است.

می دانیم که اغلب اسیدهای آمینه را می توان از طریق کتو اکسید مربوطه(آنالوگ)در جیره  فراهم نمود.دو اسید آمینه لایزین و ترئونین استثنا می باشند زیرا کتواسید آنها در فرایند تران آمینا سیون وارد نمی شود و لذا در بدن تبدیل به شکل اسید آمینه ای آن نمی گردد.ترانس آمیناسیون برای سنتز اغلب  اسیدهای آمینه که در بدن ساخته می شوند مستلزم بکاربردن یک منبع تأمین گروه آمینی است.به این  منظور اغلب از یک اسید آمینه غیر ضروری گلوتامیک اسید استفاده می شود.ترانس آمیناسیون مربوطه در بافت های مختلفی انجام می شود و برخی از باکتری های روده نیز درست قبل از جذب به سنتز یک سری اسید آمینه می پردازند.اغلب در زمان انتخاب منبع تأمین متیونین جیره مسئله توانایی نسبی فراورده هایی از قبیل متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع(مثلا" آلمیت)مطرح می شود.متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع بر اساس ساختار طبیعی خود دارای ارزش متیونین 88 درصد می باشد.آنگاه قابلیت جذب این 88 درصد در آزمایشات مختلف به نوبه خود بین 60 تا 100 درصد تغییر می کند که تغییر نسبتا"زیاد و خطرناکی است.توانایی تبدیل متیونین هیدروکسی آنالوگ به متیونین در بدن مرغ ها،تابع تفاوت در جذب آنها در روده،تجزیه و تخریب آنها در بافت های بدن و تا حدودی به دلیل حذف آنها در کلیه می باشد.مسئله دیگری که موجب تغییر کارایی و کار آمدی متیونین هیدروکسی آنالوگ در شرایط  تجاری شده،متعلق به سطح متیونین جیره پایه و سطح نیاز تعریف شده متیونین و سیستین در این جیره ها می باشد.بنابراین منطقی است که در آزمایشات مختلف نتایج مختلفی گرفته شود.مسئله اساسی در تمامی این موارد توجه به هزینه هر کیلوگرم گوشت یا تخم مرغ تولید شده است.تنها در این شرایط است که با مصرف متیونین هیدروکسی آنالوگ در ادامه زمان به عنوان یک قلم از مواد خوراکی در کارخانجات دان سازی به ویژه شرکت های تلفیقی بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد.در اغلب موارد دی ال متیونین را در سطح 85 تا 88 درصد دی ال متیونین در نظر می گیرند.