منیزیم Mg

بازدید: 11837

مسمومیت با منیزیم

نمک های منیزیم از اوایل قرن شانزدهم بعنوان مسهل استفاده می شوند (لاوال 1927) نمک اپسوم ()از آب چشمه های منطقه اپسوم در انگلستان در سال 1695 جدا شد . استفاده خارجی از محلول های سولفات منیزیمئ ، بغیر از آبتنی  در چشمه های اپسوم  در اوایل قرن نوزدهم شروع شد . محلول های سولفات منیزیم نه تنا  به دلیل مسهل بودن ، بلکه بدلیل  داشتن اثرات بی حس کنندگی  موضعی برای تسکین درد بیماران نبتلا به باد سرخ تولید شدند . استانلی  و همکاران (1992) محلول 5/8 گرم سولفات منیزیم در هر لیتر آب آشامیدنی را به عنوان شوینده  و دقیقا قبل از کشتار به پرندگان خوراندند . این تیمار باعث کاهش باکتری های کلیفرم در محتویات روده شد .

 لی و بریتون (1980) نشان دادند که تغذیه 9%  درصد منیزیم به جوجه های گوشتی اثر مسهلی دارد  و سرعت رشد اولیه را شدیدا کاهش داده و موجب افزایش وقوع اختلالات  پا می شود . شواهدی وجود دارد که با افزایش میزان کلر جیره وضعیت پا تا حدودی بهبود می یابد . لی و همکاران (1980) جراحات استخوانی را به صورت راشیتیک در انتهای طولی  و عرضی صفحه رشد  توصیف نمودند . استخوان های درشت نی  معمولا کوتاه ، ضخیم  و بیرون زده به طرف راست یا چپ بودند . کاهش در اندازه تیروئیدها مشاهده  شد که نشان دهنده تغییر سوخت و ساز  کلسیم است .  هس و بریتون (1997) با تغذیه 8% یا 2/1 درصد منیزیم  به مرغ های تخمگذار ، کاهش تولید تخم مرغ  و اضافه وزن بدن را در نتیجه کاهش مصرف خوراک مشاهده کردند .

کاهش کیفیت پوسته با 30 درصد کاهش در کلسیم پلاسما  و 100 در صد افزایش در منیزیم پلاسما همراه بود . فسفر پلاسما تا 80 درصد افزایش یافت که نشان  می دهد  پرنده برای تامین کلسیم مورد  نیاز استخوانهای سوزنی بیشتری را تجربه نموده است .

 

مواد خوراکی مرسوم ، حاوی مقادیر متوسطی منیزیم هستند ، بطوریکه در ذرت 1000 ئ در کنجاله سویا 2600 قسمت در میلیون است . بنابر این جیره های ذرت – سویا بطور طبیعی حاوی 1100 تا 1200 قسمت در میلیون منیزیم هستند . بنابر این مسمومیت با منیزیم تنها در صورت استفاده از نمک های  منیزیم و یا آلودگی سایر منابع  معدنی منیزیم تفاق  می افتد . تنها منبع رایج  آلوده با منیزیم ، سنگ آهک  دولومیتی است کهحاوی تا 10درصد منیزیم است . در شرایط بسیار نادر ، آب آشامیدنی  می توناد حاوی منیزیم کافی برای ایجاد اسهال در پرنده باشد . مقدار کلسیم  و فسفر جیره تاثیر قابل توجهی  در منیزیم مورد نیاز دارند . افزایش  کلسیم یا فسفر جیره باعث  افزایش مقدار منیزیم مورد نیاز جوجه ها می شود .  در موش های تغذیه شده  با جیره ای که کلسیم زیادتری دارد  و مقدار منیزیم ان در حد طبیعی است ، ادرار قلیلیی شده و کلسیم آن افزایش می یابد  و سنگ کلیه تشکیل می شود . غلظت منیزیم در سرم اینحیوانات پائین است ، اما کلسیم آن افزایش یافته است .